یک یکجانبهنگری از داخل-به-خارج در ایرانیهای درون کشور هست که اجازه نمیدهد موقعیت داخل را درست بسنجند و موقعیت خارج را درست بسنجند و از امکاناتی که همین الان و بدون دخالت فریبکارانهٔ ایرانی خارجازکشور، دارند برای تغییر رژیم یا تغییر شرایط استفادهٔ بهتر کنند. میگویند اپوزیسیون خارج از ایران مسخره و آلت دست است. اپوزیسیون داخل ایران هم بیشتر از مسخره و آلت دست نیست. بین این دو تا، مردم عادی به نوبت توی درهٔ اعتراضات میافتند که دیگر دریای خون شده. اما هنوز سر نخ دست ایرانی داخل کشور است که اگر بخواهد میتواند بازیخور خارجازکشوریها نشود اما به خاطر همان یکجانبهنگری امیدبهدستی که از بیرون قفس میآید، مدام این سالها بازیچهٔ دست گروههای اپوزیسیون خارج شده و هر چه آنها پول و امکانات گرفتهاند، اینها خون دادهاند و عمر در زندان و زیر شکنجه و آوارگی روانی خانواده دادهاند.
کسی که در خارج است نیازی مبرمی به تغییر وضعیت ایران ندارد. کسی که در ایران است و زندگیاش بستگی مستقیم به تغییر شرایط دارد، چرا به عملکرد چهلسالهٔ سیرک رژیم و قدرتهای خارجی دقیق و بیخودفریبی نگاه نمیکند تا کمِ کم ِکم، اگر از وضعیت موجود خلاص نمیشود، از توهم خلاص بشود. خلاصی از توهم قدم اول خلاصی از وضعیت موجود است.
.
نوامبر ۲۰۲۱
.
نوامبر ۲۰۲۱
Visits: 17