Skip to main content
ناشعر

در فاصله‌ٔ دو خود خواهی

توسط نوامبر 12, 2020سپتامبر 15th, 2022بدون نظر

تصویر من از خوشبختی تصویر من است که سالم‌ام
اما مرده‌ام
بی‌آن که زنده نباشم
برای خودم

.
.
.

و نفس بکشم و راه بروم و
مویرگ‌ها و شاهرگ‌هایم را وجب کنم، و
.
گاهی با زبان مزه کنم طعم استخوان‌های زیر دنده‌ام را؛
بِچِشَم
تف کنم
راه بروم
برگردم و
ضربان قلبم را نگه دارم
بعد
تند تند بکوبانم‌شان بروند،
عرق کنم
.

موهام را ول کنم توی چاه گلوم، تا سر ریه‌هام
.
.
.

به سرفه بیفتم بی‌سیگار
.
.
.

خط شاش را بگیرم از لای پا تا کفِ پا تا کفِ زمین، و زمین را
بچسبانمبهصورتم

۲۰۱۰ پائیز   

دیدگاه خود را ثبت کنید