رابطهٔ‌ باز

شکلی از رابطه، که رابطهٔ باز خوانده می‌شود، و خودش انواع گوناگون دارد، رابطه‌ای است که دو یا چند طرفی که باهم وارد طیفی از رابطه‌های جنسی، اروتیک، کمابیش عاطفی، و معمولا موقت شده‌اند، نشسته‌اند پشت میزی و قواعد رابطه را برای همدیگر توضیح داده‌اند.

شرایط خودشان را گفته‌اند.

شرایط دیگری را شنیده‌اند.

هر وقت نفر تازه‌ای را به جمع دعوت کرده‌اند که او هم با دو تا یا چند تای دیگر جمعی که از قبل موجود است، وارد رابطه بشود، با او هم نشسته‌اند همین قواعد را مطرح کرده‌اند. اگر موافقت کرده، ادامه می‌دهند. اگر موافقت نکرد، در جمع نمی‌ماند.

در رابطهٔ باز، برخلاف رابطه‌های سنتی دونفرهٔ متعهد، هیچ دروغ و فریبی در کار نیست. هر وقت نیاز به دروغ پیش می‌آید، به جای دروغ، دو نفر، یا سه نفر، یا چند نفری که در رابطه‌اند، از رابطه بیرون می‌روند. اصل رابطه‌ی‌ باز بر این است که همهٔ کسانی که در این رابطه هستند از حضور هم باخبر باشند. لزوم دروغ، و مخفی‌کاری، و سوء ظن که عمدهٔ رابطه‌های فقط تنانه یا تنانه و عاشقانه را آلوده کرده و نیاز یا عشق یا حسرت افتادن در چرخ‌دنده‌های شهروندان فم‌فتل-طور را وارد انواع اعتیادهای زمان‌بر و مختل‌کنندهٔ آرامش پویای شهروند کرده را از وسط بردارد. همه

رابطهٔ باز برای رها شدن از ضرورت حیاتی دروغ‌ها و مخفی‌کاری‌ها و فریب‌ها و نگرانی‌های رابطه‌های سنتی و متعهد دونفره کشف و بازکشف شد، نه برای افزودن به تعداد محبوب‌های یکنفر، و گشاد کردن میدان برای یک‌نفر، که در قاعده‌ای مشابه ازدواج، در رأس هرم می‌نشیند و دیگران را بشین‌وپاشو می‌کند.

این میدان‌های گشاد یکنفره مخصوص رابطه‌های سنتی است که بر اساس دلبخواه‌های یکنفر که زور بیشتر دارد یا حوصلهٔ بیشتر دارد، اداره می‌شود.

رابطه‌ٔ باز، بر خلاف رابطه‌های اجبارا متعهد، رابطه‌ای است شفاف، بی نیاز به مخفی‌کاری، و صادقانه، و قائم به قرارداد. قرارداد‌های روشن و ساده و جزئی‌نگر که بین شریک‌ها طرح می‌شود و فهمیده می‌شود و قبول یا رد می‌شود و از پایه‌های مهم رابطه‌های باز است.

رابطه‌ای

که

بدون

اطلاع

یکی

یا

چندتا

از

شریک‌های

رابطه

بوجود

می‌آید

رابطهٔ

باز

نیست.

حرمسرا

است، و نه مدرن است نه روشنفکرانه است و نه پیشرو است و نه آوانگارد. کهنه و از کار افتاده است.

فوریهٔ ۲۰۲۳